تعریف صفت قلقله
معنای لغوی قلقله عبارت است از تکان خوردن یا بی قراری اما معنای تجویدی آن، حرکت مختصر حرف ساکن می باشد.
صفت قلقله که از صفات ذاتی و غیر متضاد است به پنج حرف ( ق ط ب ج د ) که به حروف مُقَلقَل نیز مشهور است، تعلق دارد. این حروف هرگاه ساکن شوند، چه در وسط کلمه یا در آخر، باید مختصری حرکت پیدا کنند که اگر رها نشوند، صدای این حروف به گوش نمی رسد.قلقله نباید به حرکت کامل ( فتحه، کسره، ضمه ) منجر شود که اشتباهی تجویدی است و لازم به ذکر است که مابقی حروف ( به جز حروف 5 گانه ی قطب جد ) در حالت سکون، نباید قلقله به خود بگیرند.
2 حرف ( ق ط ) به دلیل پرحجم بودن، حرکت مختصرشان متمایل به صدای ضمه می باشد. و سه حرف دیگر ( ب ج د ) به دلیل کم حجم بودنشان، صدایی متمایل به کسره دارند.
مثال کلمه ای صفت قلقله
یَقتُلُون طَریق صِرَاط کِتَاب إبرَاهیم حَجّ أجرًا حَمید بَعید
مثال های صوتی صفت قلقله