تعریف اخفاء میم ساکن
میم ساکن هرگاه پس از آن حرف باء قرار گیرد، اخفاء می گردد به این صورت که هنگام تلفظ حرف میم، اندکی بین لب ها را از هم باز نگه داشته با کمی کشش( دو حرکتی ) سپس حرف باء را اداء می کنیم. این حالت با حالت اقلاب نون ساکنه به یک صورت انجام می گیرد که صدای میم مخفی شده هم از فضای بینی و هم از فضای دهان خارج می گردد ( غنّه بینی دهانی).
مثال کلمه ای اخفاء
أنتُم بِه و هُم بَارِزُون إنّهم بَادُون رَبَهُم بِهِم
مثال های صوتی اخفاء