در بحث اعتکاف
اعتکاف در هر زمان سنت است ، ودر دهه ء آخر مه رمضان فضیلتش بیشتر است
به خاطر طلب شب قدر
و تمایل امام شافعی رحمه الله بر آن است که آن شب بیست و یکم یا بیست و سوم است.،
واعتکاف فقط در مسجد صحیح است ، و مسجد جامع بهتر است ، و قول جدید بر آن است که اعتکاف زن در نمازگاه خانه اش صحیح نیست،
و آصح آن است ایستادن در مسجد به اندازه ای که اعتکاف نامیده شود شرط است ، و وجه ضعیفی میگوید ،، ایستادن نزدیک یک روز شرط است ،
اعتکاف به جماع باطل میشودو اظهر اقول بر آن است که تماس همراه با شهوت مانند دست زدن بوسیدن اعتکاف را باطل میکند ، اگر انزال صورت گیرد! و اگر انزال صورت نگیرد اعتکاف باطل نمیشود و اگر در حال فراموشی اعتکاف جماع را انجام داد پس مانند جماع در حال فراموشی روزه است.
خوشبو نمودن ، زینت دادن و روزه شکستن به اعتکاف ضرر نمیرسانند ، بلکه صحیح است اعتکاف فقط در شب باشد ، و اگر نذر کرد روزی که روزه است اعتکاف نماید لازم است در آن روز اعتکاف نماید ، و اگر نذر کرد که اعتکاف نماید در حالت روزه یا روزه گیرد در حالت اعتکاف روزه و اعتکاف لازم میشود ، واصح آن است که انجام هر دو با هم واجب است.
و نیت اعتکاف شرط است ، در اعتکاف نذر شده نیت فرضیت واجب است ، در دلش نیت اعتکاف فرض را می آورد.
و هر گاه به طور مطلق نیت آورد و مدت را تعیین نکرد درست است و کافی .
اگر چه ایستادنش در زمان طولانی باشد ، اما اگر بیرون رفت و برگشت باید از نو نیت اعتکاف را بیاورد ، اگر هنگام خارج شدن عزم برگشتن نداشته باشد برای اعتکاف ،،،، و اگر در اعتکاف مدتی را نیت کرد پس در آن مدت بیرون رفت و برگشت ، پس اگر برای غیر قضای حاجت،، جلو و عقب ،، بیرون رفت لازم است از نو نیت اعتکاف کند یا اگر برای قضای حاجت بیرون رفت پس استءناف نیت لازم نیست .
و وجه ضعیفی گفته است اگر مدت خارج شدن طولانی باشد مجدد نیت کند،
شرط معتکف ،،، اعتکاف کننده ،،، مسلمان بودن و عقل داشتن و پاک بودن از حیض و جنابت
2014-09-012014-09-01 منبع کتاب راه دین ترجمهء منهاج الطالبین