ارکان روزه

روزه ماه مبارک رمضان به کامل شدن سی روز ماه شعبان یا به دیدن هلال ماه واجب میشود.رویت هلال به یک نفر عادل ثابت است ، و در وجه ضعیفی  به دو نفر عادل ثابت میگردد ، و اصح آن است که به شرطی شهادت یک نفر سبب ثابت شدن رمضان است که صفت عدالت داشته باشد.

شهادت یک نفر عبد و یک زن درست نیست ، و هرگاه به شهادت یک نفر عادل روزه گرفتیم و پس از سی روز هلال را ندیدیم اصح آن است که روزه نمیگیریم ، اگر چه آسمان ابری نباشد.
و هر گاه هلال در شهری دیده شد لازم است شهر نزدیک تابع حکم آن باشد ، اصح آن است که شهر دور حکم آن را ندارد ، و بعید آنست که به اندازهء مسافت قصر باشد ، و وجه ضعیفی گفته است، که اختلاف مطالع داشته باشد.

والله اعلم، و هر گاه روزه را بر شهر دیگر واجب نکردیم پس کسی که  از شهر رویت به آن شهر سفر کرد اصح آن است که در روزهء روز آخر واجب است موافق اهل آنجا باشد.
اگر چه سی روزه اش تمام نشده باشد.
و کسی که از شهر  دیگر به شهری که قبلا ماه در آن رویت شده است سفر کرد ، واجب است با آنها جشن کندو
یک روز را قضا نماید،!
و کسی که صبح جشن کرده است ، پس کشتی او به شهری دور رفت که مردمش روزه بودند اصح آن است که بقیه روز امساک کنند.

و اما ارکان روزه:

نیت شرط است برای روزه و در روزه فرض شرط است که نیت در شب واقع شود ، و صحیح آن است که شرط نیست در نیمه آخر شب باشد،
و اینکه خوردن و جماع پس از نیت ضرر ندارد،و اینکه هرگاه خوابید و سپس بیدار شد تجدید نیت واجب نیست،
و روزهء سنت به نیت پیش از زوال آفتاب صحیح است،و در قولی پس از زوال نیز صحیح است.